Verbale apraxie of spraakapraxie is een verworven spraakstoornis, dit wil zeggen dat men voor het hersenletsel geen problemen had op vlak van spreken. De spraak verliep vroeger zonder problemen.
De articulatiestoornis is het gevolg van een hersenletsel waardoor het programmeren van de spraakbewegingen gestoord is. De spieren werken nog goed, maar het aansturen van de spieren geeft problemen.
De ernst van de verbale apraxie kan variëren van lichte articulatieproblemen tot het niet meer kunnen spreken. Deze stoornis kan geïsoleerd voorkomen, maar vaak is dit in combinatie met andere neurologische aandoeningen zoals afasie en dysartrie.
Zoals reeds vermeld, is de ernst van de stoornis afhankelijk van diverse factoren waardoor de problematiek zich anders kan uiten.
Symptomen kunnen zijn:
De verbale apraxie gaat vaak gepaard met frustratie van de spreker waardoor het moeilijker wordt om zich te kunnen correct uiten.
De logopedist onderzoekt welke symptomen er aanwezig zijn en in welke mate deze het spraakverstaan verstoren. Ook de mondmotorische functies worden nagegaan alvorens de behandeling van start gaat.
In overleg met de cliënt en diens omgeving wordt gekeken naar de verschillende therapiemogelijkheden. Er worden compensatiestrategieën aangeleerd om de verstaanbaarheid te verhogen. Deze zijn vooral gericht op zelfmonitoring.
De logopedist geeft adviezen om de communicatie met de omgeving te ondersteunen en stimuleren. Indien nodig wordt gezocht naar een alternatief (ondersteunend) communicatiemiddel afgestemd op de mogelijkheden van de cliënt.
Logopedie WIJS!
Copyright 2022
